achtergrond De psychiater, specialist- ouderengeneeskunde, psycholoog en (sociaalpsychiatrisch) verpleegkundige werkzaam in de ggz worden momenteel geconfronteerd met een beperkte beschikbaarheid van gestandaardiseerde methoden voor de detectie van persoonlijkheidsstoornissen bij ouderen. Daarom is er behoefte aan een specifiek, betrouwbaar en valide screeningsinstrument. Een dergelijk screeningsinstrument dient de volgende eigenschappen te omvatten: 1. Korte afnameduur. 2. Levert indicatie voor de aan- of afwezigheid van persoonlijkheidspathologie. 3) Draagt bij aan een psychometrisch onderbouwde selectie voor uitvoerig persoonlijkheidsonderzoek. Genoemde uitgangspunten hebben geleid tot de ontwikkeling van een herziene versie van de Gerontologische Persoonlijkheidstoornissen Schaal (gps).
doel Bespreking van psychometrische eigenschappen van de herziene gps.
methoden Psychometrisch onderzoek gericht op de (test-hertest)betrouwbaarheid en criteriumvaliditeit van de gps. Als extern criterium wordt de dsm-as-II-classificatie gehanteerd. De onderzoekspopulatie (n = 300) betreft (poli)klinische patiënten van 60 jaar en ouder alsmede hun informanten uit diverse Nederlandse ggz-instellingen.
resultaten De eerste analyses tonen een interne consistentie van de gds van circa 0,80. De test-hertestbetrouwbaarheid van de afzonderlijke subschalen ligt tussen de 0,67 en 0,86. De testhertestbetrouwbaarheid van de totale gps bedraagt 0,86.
conclusie De eerste analyses wijzen op een betrouwbaar screeningsinstrument. De validiteit zal nog onderzocht worden om vervolgens de klinische bruikbaarheid van de gps te beoordelen binnen de ggz voor ouderen.