achtergrond Bij kinderen met een diagnose binnen het autismespectrum bestaat er een grote diversiteit aan de hoeveelheid en de aard van de problemen. Dit betreft zowel de problemen binnen het autismespectrum, zoals sociale of communicatieve beperkingen als problemen buiten dit spectrum, zoals aandachtsproblemen of angst. Deze grote heterogeniteit bemoeilijkt de diagnostiek: handvatten voor een betere specificatie zijn nodig.
doel Het bespreken van mogelijke handvatten voor het specificeren van de diagnostiek bij kinderen die nu vaak vallen binnen de diagnose Pervasive Developmental Disorder - not otherwise specified.
methoden Er wordt een overzicht gegeven van de belangrijkste speerpunten ter verbetering en specificatie van autismespectrumdiagnostiek. Hierbij wordt verwezen naar de komende presentaties van onderzoeken die allemaal vanuit een ander perspectief zijn verricht om autismespectrumstoornissen (ass) te verhelderen.
resultaten Binnen onze onderzoekslijn richten wij ons op verschillende manieren op het verhelderen van ass. Ten eerste onderzoeken wij de 'fenotypering' (het in kaart brengen van alle gedragskenmerken) van ass. Bovendien onderzoeken wij het ontwikkelingsbeloop van ass en bijkomende problemen. Verder bestuderen wij enkele verschillende 'endofenotypes' (onderliggende biologische mechanismen) van ass. Tot slot wordt onderzocht hoe het zorggebruik is en wat de behandeleffecten zijn bij verschillende groepen met ass.
conclusie Het ass-fenotype kan verder gespecificeerd worden door 1. gebruik te maken van een zogenaamde fractioning approach - ofwel de theoretische driedeling in sociale interactieproblemen, communicatieproblemen en stereotype gedragingen; 2. bijkomende psychiatrische problemen (comorbiditeit) goed in kaart te brengen en 3. een ontwikkelingsperspectief te hanteren. Bovendien is het in de diagnostiek belangrijk om rekening te houden met etniciteit en gebruik te maken van verschillende informanten. Inzicht in biologische mechanismen die ten grondslag liggen aan de verschillende problemen bij ass kan de diversiteit binnen ass verder verhelderen. Tot slot is het belangrijk om een verband te leggen tussen deze specificering van ass en klinische zorg en behandeling.