toelichting pdd-nos is de meest gestelde diagnose binnen de groep autismespectrumstoornissen (ass). Toch is het stellen van deze diagnose vaak ingewikkeld. De diagnose kan nu bijvoorbeeld niet gesteld worden op basis van een minimumaantal symptomen. Dit heeft als gevolg dat het schort aan consensus over de diagnose pdd-nos. Binnen de groep kinderen met deze diagnose variëren de ernst en de aard van de symptomen aanzienlijk, wat leidt tot een zeer heterogene categorie van kinderen met problemen. Onduidelijkheid over de diagnostiek leidt tot onduidelijkheid over de prognose en behandeling. Ouders en behandelaren van deze kinderen blijven met vragen en onzekerheden zitten. Desondanks lijkt deze classificatie een steeds belangrijkere rol te spelen in het verkrijgen van noodzakelijke hulpverlening of ondersteuning. De volgende versie van ons classificatiesysteem is onderweg (dsm-v), maar zullen de criteria genoemde problemen ondervangen? Welke wetenschappelijk bevindingen bieden aanknopingspunten voor de ingewikkelde diagnostiek bij kinderen met pdd-nos?
leerdoelen Aan het eind van de sessie wordt de deelnemer geacht een indruk te hebben van hoe wetenschappelijk onderzoek vanuit verschillende invalshoeken (klinische follow-up, dimensionele benadering, biofysiologische benadering, culturele benadering) bij kinderen met autismespectrumstoornissen kan bijdragen aan de huidige diagnostiek van een autismespectrumstoornis als pdd-nos.