achtergrond Depressie en fysieke activiteit hebben een sterke onderlinge relatie. Depressie leidt tot minder activiteit en bewegingsarmoede bevordert depressie. Meer of minder bewegen blijkt ook 50% van de associatie tussen depressie en cardiale problematiek te verklaren. Kan een bewegingsprogramma bij depressieve patiënten ook de cardiale prognose verbeteren?
doel Inzicht krijgen in de wetenschappelijke basis van bewegingsprogramma's bij depressie en de manier waarop behandelinterventies kunnen worden toegepast in het besef dat antidepressiva ook de cardiale prognose kunnen verslechteren als belangrijke bijwerking.
methoden Een literatuuroverzicht wordt gepresenteerd. Ook wordt aangegeven op welke wijze een rct met een bewegingsinterventie is opgezet. In deze rct wordt onder meer cardiale fitheid gemeten met de astrandtest en wordt een scala aan metabole waarden vastgelegd.
resultaten Non-medicamenteuze interventies als bewegingsprogramma's lijken een belangrijke behandeloverweging te blijven bij de behandeling van depressies met een hamiltonscore van 14-28 punten. De rct bevindt zich in de inclusiefase. De stand van zaken en voortgang worden besproken.
conclusie Beweging lijkt effectief bij de behandeling van depressies met een hamiltonscore van 14-28 punten.