achtergrond Er is weinig informatie over het risico op stemmingsstoornissen bij migranten.
doel Vergelijking van het risico op psychiatrische behandeling voor stemmingsstoornissen en psychotische stoornissen tussen autochtonen en allochtonen in de stad Utrecht.
methoden Het Psychiatrische Casusregister Midden-Nederland gaf informatie over klinische en poliklinische behandelingen bij alle relevante instellingen. Het cbs verschafte noemers.
resultaten Het relatieve risico (rr) op behandeling voor een unipolaire depressieve stoornis was verhoogd voor eerste- en tweedegeneratiemigranten uit Turkije (rr = 4,9; 95%-bi 4,4-5,5), Marokko (rr = 3,6; 95%-bi 3,3-4,0) en Suriname (rr = 1,8; 95%-bi 1,5-2,2). Tweedegeneratiemigranten uit deze landen, niet die van de eerste generatie, hadden een verhoogd risico op een bipolaire stoornis. De resultaten bevestigden eerdere bevindingen van een sterk verhoogd risico op psychotische stoornissen bij deze groepen. Het rr op behandeling voor een psychotische stoornis bij Turken van de tweede generatie bedroeg 8,7 (95%- bi 5,5-13,9). Voor migranten uit West-Europese landen daarentegen waren de risico's voor al deze stoornissen niet significant verhoogd.
conclusie Grote aantallen niet-westerse migranten worden behandeld voor stemmingsstoornissen en psychotische stoornissen.