toelichting Depressie wordt klassiek gezien als een stressgerelateerde stoornis en gaat bij ouderen vaak gepaard met cognitieve beperkingen in het geheugen, de executieve functies en de snelheid van informatieverwerking. In het verleden werd gedacht dat deze cognitieve beperkingen secundair zijn aan de depressie en dus verdwijnen met remissie van de depressieve stemming, de zogenaamde 'pseudodementie'. Modern onderzoek heeft echter laten zien dat de cognitieve beperkingen meestal van blijvende aard zijn en na jaren zelfs in een 'non-pseudodementie' kunnen uitmunten. Dit roept de vraag op of depressie bij ouderen beschouwd moet worden als een prodromaal teken van cognitieve achteruitgang dan wel dementie en wat de onderliggende hersenpathologie is. De sprekers van dit symposium zullen antwoorden geven op deze vragen door hun recente bevindingen op het gebied te presenteren.
leerdoelen Na dit symposium zullen deelnemers beter weten of stress de cognitieve beperkingen van depressie zou kunnen verklaren of dat er eerder aan een cerebrovasculaire afwijking of een neurodegeneratief proces moet worden gedacht en in hoeverre structurele hersenafwijkingen invloed hebben op de behandeling, met name ect.