toelichting Diagnostiek is in beweging. De psychiatrie heeft een lange traditie waarin diagnostische entiteiten niet empirisch werden getoetst en een grote diversiteit van theoretische stromingen de diagnostiek domineerde. Deze diversiteit in theoretische kaders was noodzakelijk en mogelijk door een beperkte beschikbaarheid van valide biologische modellen. De enorme vlucht van het medisch wetenschappelijk onderzoek heeft binnen de psychiatrie geleid tot een nosologie die epidemiologisch meer coherent is en dichter bij de neurobiologie staat. In het afgelopen decennium zijn er steeds meer aanwijzingen ontstaan voor een gemeenschappelijke neurobiologische constitutie van verschillende aandoeningen. Subklassen uit verschillende ziektebeelden blijken twee uiteinden van één en dezelfde dimensie; overkoepelende begrippen (bijvoorbeeld neuroticisme) blijken hun waarde te behouden. Toch deed de notie van een erfelijk overdraagbare degeneratieve aanleg in bredere zin in het begin van de twintigste eeuw ook al de ronde. En zijn we nu werkelijk zo veel wijzer dan toen als het gaat om ons begrip van de pathofysiologie van de grote beelden?
leerdoel In dit symposium zullen prof. dr. Jan Buitelaar en prof. dr. Herman van Engeland op verschillende niveaus de relatie van autisme met adhd en schizofrenie bespreken. Prof. René Kahn zal het symposium afsluiten door een discussie te entameren voor de klinische implicaties van deze nieuwste diagnostische inzichten