achtergrond Binnen de forensische, jeugd en orthopsychiatrie worden jongeren behandeld die delicten gepleegd hebben en/of ernstige gedragsproblemen hebben. Veelal is er sprake van agressief gedrag. De laatste jaren is er in het orthoforensisch veld veel geïnvesteerd en ontwikkeld op het gebied van agressiebehandeling. Beleidsmatig zien forensische kinder- en jeugdpsychiaters zich wel geplaatst voor nogal wat dilemma's ten aanzien van gedragsproblemen in het algemeen en agressie in het bijzonder. Op grond van artikel 4, Arbowet 1998, dient de werkgever binnen het algemene arbeidsomstandighedenbeleid een beleid te voeren dat gericht is op het beschermen van werknemers tegen agressie en geweld en tegen de nadelige gevolgen daarvan. Hierbij hoort ook een eenduidig beleid ten aanzien van het doen van aangifte. Mede op basis van deze wet én de huidige tijdsgeest vraagt de maatschappij nu ook steeds indringender om een lik-op-stukbeleid als het gaat om agressie op de werkvloer. Echter binnen de geestelijke gezondheidszorg is er geen wet die voorziet in het doen van aangifte namens/door een instelling waar de desbetreffende patiënt is opgenomen (gedetineerd). In 2009 is in opdracht van het O&O fonds ggz, waar ggz Nederland partner van is, de Handreiking sociale veiligheid in de ggz ontwikkeld. In deze handreiking staan praktische zaken uitgelegd zoals hoe er aangifte gedaan kan worden en op welke manier de daaruit voortvloeiende processen verlopen. Wat er echter niet in staat, is wat dat betekent voor het vervolg van de behandeling, in het bijzonder de behandelrelatie.
stellingen Aangifte van agressie bij forensische patiënten door de instelling is deel van de behandeling. Ook binnen de forensische jeugd- en orthopsychiatrie moet er standaard aangifte gedaan worden bij agressie en andere delictgedragingen.
leerdoelen Aan het einde van de sessie wordt de deelnemer geacht dat hij een weloverwogen beslissing kan nemen ten aanzien van het aangiftebeleid in de forensische jeugd- en orthopsychiatrie.