inhoud van de cursus Studies naar de biopsychologie van posttraumatische stressstoornis (ptss) hebben belangrijke aanwijzingen opgeleverd voor biologische ontregeling bij ptss. Bij patiënten met ptss werden verschillende biologische en neurobiologische veranderingen gevonden. Bij ptss is er sprake van hypersensitisatie van verschillende neurotransmittersystemen zoals het noradrenerge, serotonerge en dopaminerge systeem. Dit betekent dat het systeem heftiger reageert op kleine prikkels. Ook de hpa-as lijkt overactief. Er is zelfs enige indicatie voor de betrokkenheid van verschillende neurobiologische systemen voor de drie verschillende symptoomclusters. Deze biopsychologische bevindingen wijzen erop dat farmacotherapie effectief zou kunnen zijn bij patiënten met ptss. Relatief veel gerandomiseerde dubbelblinde placebogecontroleerde studies (rct's) zijn gedaan met selectieve serotonineheropnameremmers (ssri's). De meeste van deze rct's en de meta-analyses hiervan hebben positieve effecten van farmacotherapie bij ptss aangetoond (Stein e.a. 2000; Stein e.a. 2001). In deze cursus worden neurobiologische afwijkingen bij ptss en de effectiviteit van farmacotherapie, farmacotherapeutische behandelmogelijkheden, de farmacologische eigenschappen van de meest gangbare medicamenten, de duur van de behandeling, prognostische factoren van het beloop, terugvalpreventie en gecombineerde therapie besproken.
vorm Interactieve methoden.
leerdoelen Kennis hebben van: 1. neurobiologische afwijkingen bij ptss; 2. effectiviteit van farmacotherapie; 3. farmacotherapeutische behandelmogelijkheden; 4. de farmacotherapeutische eigenschappen van de meest gangbare medicatie; 5. de duur van de behandeling; 6.prognostische factoren van het beloop; 7. terugvalpreventie; 8. gecombineerde therapie.