achtergrond In 2009 is gestart met indicatiestelling voor de forensische zorg binnen het gevangeniswezen. Psychiatrische patiënten die meer zorg behoeven dan in de basiszorg geboden kan worden kunnen uitgeplaatst worden naar de (forensische) ggz. Wanneer er sprake is van een onaanvaardbaar hoog beheersgevaar of vluchtgevaar, dan wel als het OM anders beslist, zal een dergelijk uitplaatsing niet kunnen plaatsvinden en zal de patiënt naar een van de in 2009 gerealiseerde penitentiaire psychiatrische centra binnen detentie moeten worden overgeplaatst. In deze voordracht wordt aandacht geschonken aan het begrip detentie(on)geschiktheid, de praktijk zoals die voorheen bestond en de schijnbare verruiming van de indicatiecriteria voor uitplaatsing die nu geïntroduceerd is binnen het project Vernieuwing forensische zorg. Binnen het Nederlands Instituut voor Forensische Psychiatrie en Psychologie en bij andere zorgverleners in detentie heerst verwarring over deze criteria en wordt gezocht naar praktische handvatten. Een richtsnoer zal worden gepresenteerd.
doel Inzicht bieden in de toepassing van het begrip detentie(on)geschiktheid en de indicatiecriteria voor forensische zorg vanuit de basiszorg binnen detentie, met name voor plaatsing naar een forensische ggz-voorziening.
methoden Bespreking van de regelgeving en de praktijk van indicatiestelling voor uitplaatsing naar een forensische ggz-voorziening.
resultaten Duidelijkheid over indicatiestelling van forensische zorg, specifiek voor de zorg voor psychiatrisch gestoorde gedetineerden.
conclusie Meer zicht gekregen hebben op indicatiestelling in forensische zorg en de mogelijkheden voor behandeling binnen en buiten het gevangeniswezen.