toelichting De mogelijke veranderingen in dsm-v op het gebied van persoonlijkheidsstoornissen worden volop bediscussieerd. Het lijkt voor de hand te liggen dat in dsm-v gekozen wordt voor een meer dimensionele benadering van as II; er gaan zelfs stemmen op om as II te laten verdwijnen en ook voor as-I-stoornissen een meer dimensionele benadering te kiezen. Het ideaal van diagnostiek waarin genotype en fenotype één geheel vormen, met daarin ruimte voor causaliteit en ernst van de stoornis, zal waarschijnlijk in dsm-v niet bereikt worden. Daarvoor is er te veel in beweging en onduidelijk; fascinerend onderzoek op het gebied van genetica en neurobiologie zet de schijnwerper op genen, neurotransmitters en de wisselwerking tussen aanleg en omgeving. Onderzoek toont ook aan dat persoonlijkheidsstoornissen minder statisch zijn dan tot voor kort werd gedacht. Veranderingen in de omgeving - waaronder psychotherapeutische behandeling - kunnen de symptomen van de persoonlijkheidsstoornis verminderen of zelfs doen verdwijnen.
leerdoelen Aan het eind van de sessie worden de deelnemers geacht overzicht te hebben van de huidige ontwikkelingen binnen de diagnostiek van persoonlijkheidsstoornissen en rond dsm-v; het aandeel van genetica en neurobiologie hierbij wordt toegelicht door middel van recente empirische bevindingen. Tevens worden resultaten van psychotherapeutische behandeling van verschillende types persoonlijkheidsstoornissen gepresenteerd.