achtergrond Agressie is deels de aanleiding van toegepaste dwang (12-100%, review Demeestere 1995). In het kader van een landelijk project gericht op reductie van dwang en drang werd de relatie russen agressie en separatie onderzocht, zodat een heldere uitgangssituatie geschetst kan worden waarop interventies kunnen plaatsvinden. 
doel Welke patiënt-, contextuele en/of agressiefactoren zijn van invloed op de beslissing al dan niet te separeren na een agressie-incident?
methoden Alle patiënten opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis in de loop van één jaar werden geïncludeerd. Patiëntfactoren en contextuele factoren werden vastgelegd. Agressieincidenten en eenzame opsluiting (separatie en afzondering) werden bijgehouden. De agressieincidenten werden verdeeld in twee groepen: wel en niet gevolgd door eenzame opsluiting. Alle factoren werden univariaat gerelateerd aan de uitkomstvariabele door middel van kruistabellen met oddsratio of vergelijking van gemiddelden (t-test of mann-whitney-U-test). Significante factoren werden in groepen toegevoegd aan een logistisch regressiemodel, eerst de patiëntvariabelen, vervolgens de contextuele factoren en als laatste de agressiedeterminanten.
resultaten In het onderzoek konden 744 patiënten geïncludeerd worden; er waren 397 incidenten over het hele jaar in het gehele ziekenhuis. Voorlopige resultaten van de univariate analyses laten zien dat (jongere) leeftijd, bipolaire stoornis, psychosociale problemen, late dienst, gesloten afdeling, een heropname, onduidelijke provocatie, lichamelijke en/of gevaarlijke agressie, doelwit object, autoagressie, een hoge soasr-totaalscore (Staff Observation Agression Scale-Revised) en een hoge vas-score (visueel analoge schaal) positief gerelateerd zijn aan separatie na agressie. Negatief gerelateerd zijn: getrouwd zijn, depressieve stoornis, middelenafhankelijkheid, persoonlijkheidsstoornis, eerste agressie-incident en geen consequenties voor slachtoffer(s).
conclusie Definitieve cijfers zullen in de presentatie worden getoond.