toelichting De antidepressiva zijn de afgelopen periode weer regelmatig in het nieuws geweest en in het algemeen op een negatieve wijze. Patiënten zouden zijn misleid over de werkzaamheid of effectiviteit, schadelijke bijwerkingen zouden door de producenten onvoldoende zijn gemeld, het indicatiegebied voor deze medicatie zou kunstmatig zijn opgerekt en doseringen die worden geadviseerd zijn, onnodig hoog. Daarnaast waren er signalen dat met name in de eerste lijn patiënten steeds minder bereid zouden zijn de voorgeschreven medicatie voor hun depressie ook daadwerkelijk in te nemen. Naast deze klassieke vragen over werking, bijwerking en therapietrouw blijft voor de behandelend psychiater de kwestie van sequentiële behandeling uiterst relevant: wat te doen als een eerste, een tweede en eventueel een derde antidepressivum onvoldoende soelaas bieden? De verschillende auteurs zullen ingaan op de mogelijke werkingsmechanismen van antidepressiva, op de betekenis van additie bij onvoldoende werkzaamheid en op de mate van therapietrouw gedurende langdurig gebruik van antidepressiva.
leerdoel Aan het einde van de sessie wordt de deelnemer geacht meer te weten over de werkzaamheid van een mogelijke additiestrategie met T3, biomarkers voor respons op antidepressiva, werkingsmechanismen van antidepressiva. Bovendien moet de deelnemer prognostische factoren kunnen herkennen die therapietrouw op langere termijn beïnvloeden.