achtergrond Kernopdracht van de wmo is: meedoen. Meedoen is ook van belang voor mensen met een psychiatrische stoornis/beperking. Wanneer deze mensen deel willen nemen aan maatschappelijke activiteiten lopen zij tegen veel problemen aan. Ook het onderhouden van relaties met familie en vrienden levert vaak problemen op. De gevolgen voor de samenleving zijn merkbaar: burgers worden geconfronteerd met overlast of verwaarlozing. De mensen met een psychische handicap voelen zich in de steek gelaten of niet welkom.

doel Door deze problematiek stagneert het herstel. Anders gezegd: er ontstaan complicaties door de psychiatrische aandoening; aandacht besteden aan dit probleem zal het herstel bevorderen en/of terugval voorkomen (tertiaire preventie; terugvalpreventie).

methode Vanuit preventief oogpunt zal hieraan vanuit 2 invalshoeken gewerkt moeten worden: (1) Die van de patiënt: begeleiding van de patiënt in het onderhouden van relaties (gezin, familie, vrienden, collega's etc.) en bij het deelnemen aan maatschappelijke activiteiten. (2) Die van de omgeving: goede ondersteuning van kinderen, partners, ouders en andere naasten, door bijbrengen van kennis over betreffende stoornis en het leren omgaan met probleemgedrag van de patiënt. Hier horen bij: mantelzorgondersteuning (ondersteuningsgroepen, familiespreekuur, familieavonden op klinische afdelingen), en ondersteuning kinderen van ouders met psychische problemen en kinderen van verslaafde ouders (kopp/ kvo). Ook de woonomgeving en maatschappelijke organisaties als sportverenigingen, organisaties voor vrijwilligerswerk, scholen etc. lopen tegen problemen aan bij het omgaan met mensen die (langdurig) lijden aan een psychiatrische stoornis. Gewerkt kan worden vanuit een communitybenadering.

resultaat Verhogen van de participatie in de samenleving van mensen met een psychische handicap en zo marginalisatie, verwaarlozing en terugval voorkómen. Ondersteunen van andere maatschappelijke groepen en organisaties, teneinde inburgering van mensen mogelijk te maken.

conclusie De kansen (en bedreigingen) van de (collectieve) preventie en de wmo voor de (sociale) psychiatrie en de ggz in bredere zin worden in een parallelsessie bediscussieerd.