Groepspsychotherapie met individuen van verschillende etnische en culturele achtergrond heeft zijn eigen karakteristieken. Verschillende normen en waarden, verschillen in religieuze overtuiging, en verschillen in taalvaardigheid maken deze groepen minder coherent dan mono-etnische groepen.

In een analyse van een groot aantal psychotherapiegroepen met vluchtelingen in Nederland blijkt dat het kiezen van een gemeenschappelijk focus de meeste cohesie geeft. Het focus is acculturatie en gedwongen migratie, niet zozeer traumatisering, omdat over dat laatste wordt gezwegen in groepen. Een verdere analyse van de individuele uitkomst van de deelnemers aan de groepen laat zien dat de groepsbehandeling een gunstig effect heeft, overeenkomstig de uitkomst van mono-etnische groepen, in symptoomreductie en patiëntensatisfactie.