achtergrond Specifieke richtlijnen voor behandeling van mensen met suïcidegedachten worden weinig gebruikt in de hulpverlening, terwijl er sterke aanwijzingen zijn dat systematische risicotaxatie met behulp van de bestaande kennis over risicofactoren en beschermende factoren het aantal suïcides van patiënten binnen de geestelijke gezondheidszorg kan doen verminderen. Het wél bespreekbaar maken van suïcidegedachten en er standaard naar vragen in de intake leidt tot een beter contact met de cliënt en leidt tot het verkrijgen van meer zicht op de beschermende factoren en risicofactoren, waarop de behandeling hoopvoller kan aansluiten. Hier begint preventie.

doel Verminderen van het aantal suïcides van mensen die bekend zijn bij ggz-instellingen en mensen die zich richten tot hulp bij huisartsen en algemene ziekenhuizen.

methode Preventiewerkers van ggze, ggz Midden Brabant en ggz Nijmegen geven in samenwerking met hulpverleners en ervaringsdeskundigen uitvoering aan een preventieplan waarin een aantal realistische preventieve interventies beschreven staan. Een eerste interventie is huisartsen en andere hulpverleners informeren over suïcide. Deze hulpverleners scholen in gespreksvoering met patiënten over suïcidegedachten zodat het beloop in het suïcidale proces bespreekbaar blijft.

resultaten Blijvende en systematische aandacht binnen de ggz, de huisartsenpraktijk en in de ziekenhuizen voor de problematiek van mensen met suïcidegedachten door systematische risicotaxatie en verbetering van behandeling.

conclusie Binnen de ggz kunnen psychiaters het voortouw nemen in samenwerking met de afdelingen preventie om het aantal zelfdodingen verminderd te krijgen door met hun cliënten en alle betrokkenen over suïcidegedachten te praten en systemische risicotaxatie een onderdeel te laten zijn van begeleidende contacten. Ditzelfde geldt tevens voor de risicomomenten in de huisartsenpraktijk. De helft van het aantal mensen dat zich suïcideert, heeft in de maand voor het overlijden nog contact gehad met de huisarts.