achtergrond Uit het Stedelijk Chroniciteitsonderzoek blijkt dat 36% van alle patiënten in het afgelopen jaar een crisiscontact heeft gehad en 10% heeft een opname gehad op een IC of gesloten afdeling. De kans op opname wordt door een complex aantal factoren bepaald. Eén van die factoren is de mate van medicatietrouw. Patiënten die medicatie niet of onvoldoende gebruiken hebben een verhoogde kans op opname.

doel In Amsterdam is het Stedelijk Chroniciteitsonderzoek uitgevoerd. In dit onderzoek is bij 323 patiënten met een ernstig chronisch psychiatrische aandoening een aantal variabelen geïnventariseerd die van belang zijn voor de relatie tussen voorgeschreven medicatie en medicatietrouw. Medicatietrouw is onder andere afhankelijk van de ervaren effectiviteit en bijwerkingen van de medicatie. Gepresenteerd zal worden hoe dit in een representatieve steekproef van de Amsterdamse chronische populatie is en zal worden ingegaan op het effect hiervan op het risico voor (her)opname.

methoden Bij een representatieve steekproef van 323 patiënten uit de populatie van 4500 langdurig zorgafhankelijke patiënten in Amsterdam is, naast een overzicht van de voorgeschreven (depot en orale) medicatie, de mate van medicatietrouw (Medication Adherence Report Scale; mars, maq) bijwerkingen (Liverpool University Neuroleptic Side Effect Rating Scale; lunsers) en subjectief welzijn ten gevolge van medicatie (swn) geïnventariseerd. De mate van effectiviteit kan worden afgeleid uit subjectief persisterende (psychotische) klachten.

resultaten Circa de helft van alle patiënten heeft blijvende symptomen en 28% vindt niet dat symptomen voldoende zijn teruggedrongen. Bijna alle patiënten die medicatie gebruiken (93%), hebben in meer of mindere mate last van bijwerkingen. Circa de helft van alle patiënten is niet of onvoldoende medicatietrouw. In de presentatie zal worden ingegaan op de interactie van deze bevindingen en eventuele verschillen tussen een aantal diagnoses, medicatie en klinisch en ambulante patiënten.

conclusies Het hoge percentage patiënten die gebruikmaken van crisisinterventies en opname zal deels kunnen worden toegeschreven aan onvoldoende medicatietrouw en onvoldoende effectiviteit van medicatie.