achtergrond In de schaarse literatuur over het cognitieve en sociale functioneren van patiënten met het noonansyndroom (ns), zijn enige aanwijzingen te vinden voor tekorten in de identificatie en verbalisatie van emoties. Deze tekorten kunnen het best worden begrepen in termen van het concept alexithymie. Het betrouwbaar en valide kunnen meten van dit concept is daarom een belangrijke voorwaarde om deze patiëntengroep te kunnen onderzoeken.

doel In de huidige studie werd daarom de convergente en discriminante validiteit van twee bekende alexithymieschalen bepaald bij een steekproef van 30 ns-patiënten.

methode Daartoe werd de veelgebruikte Toronto Alexithymie Schaal (tas-20) vergeleken met de Bermond Vorst Alexithymie Questionnaire (bvaq). De resultaten werden geïnterpreteerd in samenhang met maten voor intelligentie, empathische vermogens en intrinsieke motivatie. De verwachting was dat tas-20 en bvaq sterke positieve intercorrelaties zouden laten zien, onafhankelijk van intelligentie. Tussen alexithymie enerzijds, en empathische vermogens en intrinsieke motivatie anderzijds, werden negatieve correlaties verwacht.

resultaten De bevindingen bevestigden inderdaad een positief verband tussen beide alexithymievragenlijsten, waarbij de convergentie het sterkst bleek voor de zogenoemde cognitieve aspecten van het alexithymiebegrip, en minder voor de affectieve aspecten. Eveneens in overeenstemming met de hypothesen, bleken empathische vermogens negatief gecorreleerd met alexithymie. Intelligentie, maar ook intrinsieke motivatie bleek niet samen te hangen met alexithymie.

conclusie De bevindingen ondersteunen de validiteit van alexithymie-assessment bij patiënten met noonansyndroom. Er wordt betoogd dat een neuropsychologische benadering van het alexithymiebegrip van nut kan zijn bij onderzoek naar alexithymie.