achtergrond De ziekte van Huntington wordt van oudsher gekenmerkt door stoornissen van de motoriek. Naast deze symptomen kunnen in een vroeg stadium psychiatrische stoornissen optreden; zelfs voordat er bewegingsstoornissen zichtbaar zijn. Juist de psychiatrische stoornissen veroorzaken veel ziektelast en hebben een grote impact op het welbevinden van de patiënt en zijn/haar familie.

doel Het vaststellen van de prevalentie van dsm-iv-diagnosen in verschillende stadia van de ziekte van Huntington (hd), vergeleken met een controlegroep van niet-dragers met een a-priorikans van 50% op de ziekte en de algemene bevolking.

methode De deelnemers werden geworven via de poliklinieken Neurologie en Klinische Genetica en een verpleeghuis. In een crosssectionele onderzoeksopzet werd met de Composite International Diagnostic Interview (cidi) de prevalentie van psychiatrische stoornissen bij 154 hd-mutatiedragers en 56 niet-dragers vastgesteld.

resultaten Vergeleken met de algemene bevolking hebben zowel mutatiedragers die nog geen (motorische) symptomen hebben als symptomatische mutatiedragers significant meer major depressive disorder (mdd), gegeneraliseerde angststoornis (gas) en obsessieve-compulsieve stoornis (ocs). Bij symptomatische mutatiedragers komt ook meer psychose voor. Ten opzichte van niet-aangedane familieleden met een a-priorikans van 50% vertonen presymptomatische mutatiedragers een trend (p = 0,055) voor het hebben van één of meer psychiatrische stoornissen. De niet-dragers verschillen niet van de algemene bevolking.

conclusie Psychiatrische stoornissen, met name mdd en ocs, zijn veelvoorkomende psychiatrische stoornissen, zowel bij presymptomatische als symptomatische mutatiedragers. Secundaire preventie van psychiatrische stoornissen door tijdige signalering en behandeling zal de ziektelast voor patiënten met deze progressieve ziekte kunnen verminderen.