Een goede diagnostiek is ook voor preventie essentieel. Doel van de bijblijfsessie is het introduceren van het Psychodynamic Diagnostic Manual (pdm) als aanvulling op dms-iv-r en icd-10. Na het volgen van deze sessie heeft de cursist kennisgenomen van een mogelijkheid om, zoals de NVvPrichtlijn Onderzoek Volwassenen stelt, een beschrijvende diagnose aan te vullen met een 'structuurdiagnose'. Het pdm (2006) is het product van een werkgroep die is ingesteld door onder meer de International Psychoanalytic Association, de American Psychoanalytic Association en de American Psychological Association. Ruim dertig auteurs hebben eraan meegewerkt. Het is bedoeld als een aanvulling op de dsm- en icd-systemen. Het gaat uit van opvattingen over normaliteit en beschrijft vandaaruit pathologische afwijkingen. Het beschrijft het psychisch functioneren niet alleen op grond van gedrag, maar ook op grond van bewuste en onbewuste subjectieve beleving. Het schetst hoe normaal en pathologisch functioneren in de volwassenheid samenhangt met ontwikkelingen vanaf de vroegste kindertijd. Het is multidimensioneel van aard. Het pdm gaat uit van compatibiliteit en complementariteit met dsm en icd, waarmee het zich 'orthogonaal' verhoudt. Het houdt rekening met recente ontwikkeling in de psychologie, de neurobiologie en de systeembenadering. Het pdm omvat 857 pagina's. Een inleiding tijdens een bijblijfsessie van het voorjaarscongres lijkt derhalve aangewezen.