leerdoel Deelnemers zijn op de hoogte van het belang en de toepassingsmogelijkheden van de Interactional Assessment Procedure (iap) als observatiemethode om de kwaliteit van de ouderkindinteractie te interpreteren en te objectiveren, in zowel de infantpsychiatrische klinische praktijk als research.

achtergrond Het werken met (zeer) jonge kinderen is per definitie preventief van aard. Vroege interventies kunnen het risico op het ontstaan van psychopathologische symptomen verminderen. In de Infant Mental Health(imh)-visie wordt er van uitgegaan dat het functioneren van kinderen een product is van een dynamische wederzijdse beïnvloeding van afzonderlijke kind- en omgevingsfactoren binnen de ouder-kindrelatie. Deze relatie staat dan ook centraal in de diagnostiek en behandeling van (ontwikkelings)problematiek van baby's/peuters. Voor diagnostiek bij jonge kinderen en het geven van (be)handelingsadviezen in de infantpsychiatrische praktijk is het essentieel om een inschatting te maken van de kwaliteit van de ouder-kindinteractie. Het ontwikkelen van expertise op dit vlak is van groot belang voor imh-professionals.

doel De iap is een observatiemethode die binnen Herlaarhof, centrum voor kinder-en jeugdpsychiatrie, ontwikkeld is om de kwaliteit van de ouder-kindinteractie te objectiveren.

methode De iap bestaat uit een interactief script gebaseerd op het kia-profiel (Stern e.a. 1989) waarvan een videoregistratie plaatsvindt. Bij de kwalitatieve analyse van de interactie wordt gebruik gemaakt van de Emotional Availibilityschalen (Biringen e.a. 2000). In de workshop wordt het gebruik van de iap aan de hand van casuïstiek en videofragmenten gedemonstreerd. Specifiek zal aandacht besteed worden aan de differentiaaldiagnostische mogelijkheden van de methode t.a.v. hechtingsproblemen en een stoornis uit het autismespectrum. Het gebruik van iap in de behandelfase wordt geïllustreerd door presentatie van een casus van een moeder-babypsychotherapie waarbij er sprake was van ernstige traumatisering en depressie bij de moeder.

resultaten De iap is als gestandaardiseerde methode van belang om de observatie en kwalitatieve interpretatie van de interactie tussen ouder en baby's/peuters te kunnen objectiveren. Naast de klinische toepasbaarheid biedt deze methode perspectieven voor uitkomstenmonitoring.

conclusie De iap is een waardevolle observatiemethode voor het objectiveren van de kwaliteit van de ouder-kind interactie voor zowel de infantpsychiatrische klinische praktijk als researchdoeleinden