achtergrond Sinds de jaren zeventig van de vorige eeuw zijn de bedden van het psychiatrisch ziekenhuis in aantal geslonken door de deïnstitutionalisering. Een restgroep van chronische verblijfspatiënten bleef achter. Voor deze doelgroep werd op het terrein Vrederust van ggzwnb een nieuwe institutionele woonvorm geopend die beantwoordt aan diverse kwaliteitscriteria. Dit initiatief werd opgezet om levenslang verblijf in een instituut te voorkomen.

doel Meten van het effect van verhuizing van verblijfspatiënten met complexe en refractaire symptomen op psychisch functioneren, kwaliteit van leven en zorgsatisfactie.

methode Eerst werd bestaande literatuur over dit onderzoeksterrein opgezocht. Vervolgens werd 1 maand voor en 6 maanden na de verhuizing bij 50 patiënten een meting verricht. Hiervoor werden de Health of the Nation Outcome Scale (honos), de verkorte versie van de Lancashire Quality of Life (QoL) naar Van Os en de eendimensionele zorgsatisfactieschaal naar Van Os afgenomen.

resultaten Na verhuizing bleek het psychisch functioneren op alle subschalen van de honos significant verbeterd, onafhankelijk van de psychiatrische diagnose. Ook de kwaliteit van leven was significant verbeterd. De zorgsatisfactie bleef gelijk.

conclusie Meer onderzoek is nodig naar de mediërende factoren die bij verblijfspatiënten het psychisch functioneren en de kwaliteit van leven kunnen verbeteren. Dit onderzoek en bestaande literatuur suggereren een belangrijk effect van een woonvorm met aandacht voor keuzevrijheid, privacy en kwaliteitsvolle architectuur.