achtergrond Veel medicijnen, onder meer antipsychotica, anti-emetica, antidepressiva, lithium, anti-epileptica en theofylline, maar ook drugs en toxinen zoals cocaïne en zware metalen kunnen bewegingsstoornissen geven. Soms worden deze bewegingsstoornissen niet herkend of gezien als verschijnselen van de ziekte. Ook missen behandelaren soms de kennis over de behandeling of preventie van door middelen geïnduceerde bewegingsstoornissen, waardoor patiënten onnodig lijden.

doel Leren herkennen en behandelen van door middelen (medicatie, drugs of toxinen) geïnduceerde bewegingsstoornissen.

methode Na een overzicht welke middelen bewegingsstoornissen kunnen geven, zal de spreker middels videobeelden de verschillende bewegingsstoornissen tonen en de preventieve maatregelen en behandelmogelijkheden bespreken.

resultaten Door middelen geïnduceerde bewegingsstoornissen worden besproken. Er is specifieke aandacht voor vroege herkenning, preventie en behandeling.

conclusie Bewegingsstoornissen, geïnduceerd door medicijnen, drugs of toxinen, komen frequent voor en worden regelmatig niet herkend. Er bestaan effectieve en eenvoudig te implementeren preventieve maatregelen. Tevens zijn veel bewegingsstoornissen goed behandelbaar.