Dit boek wil tegemoetkomen aan de behoefte aan up-to-date informatie die voldoende diepgaand op de verschillende klinische aspecten van aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (adhd) bij volwassenen ingaat. Doyle ambieert evidence-based informatie over diagnostiek en behandeling van volwassenen met adhd te mengen met goede voorbeelden uit zijn klinische praktijk. Wat mij betreft is hij hier grotendeels in geslaagd. Na een algemeen eerste hoofdstuk over adhd bij kinderen en volwassenen, diept Doyle in hoofdstuk 2 de fenomenologie van adhd bij volwassenen uit. Hij geeft voorbeelden van vragen voor het in kaart brengen van de kernsymptomen van adhd en bijbehorende disfuncties en zet daarnaast op een rijtje welke informatie zinvol is om aanvullend te verzamelen (zoals geassocieerde symptomen, biografische en medische antecedenten, persoonlijkheidsstijl en neuropsychologische evaluatie). Hoofdstuk 3, over de biologische basis van adhd, begint met een uitleg over de complexiteit van aandachtsprocessen en vervolgt met een beschrijving van de betrokkenheid van verschillende neurale netwerken aan de hand van enkele bevindingen uit de beeldvorming. De beschrijving van de multifactoriële etiologie van adhd en de uitleg over de belangrijkste gangbare hypothesen over onderliggende neurocognitieve disfuncties hadden misschien wel iets uitgebreider gekund. De resterende hoofdstukken (4-10) zijn gericht op behandeling, waarbij het accent ligt op een gecombineerde farmacotherapeutische-psychotherapeutische aanpak. Zo wordt een apart hoofdstuk gewijd aan de stimulantia en een ander hoofdstuk aan de non-stimulantia. Werking, bijwerkingen en interacties met andere medicatie komen voldoende aan bod. In andere hoofdstukken wordt deze farmacotherapeutische aanpak in een bredere context geplaatst, waarbij aandacht is voor de therapeutische relatie, de verschillende stadia van behandeling (korte termijn versus lange termijn) en de psychosociale behandeling (psychoeducatie, cognitieve therapie en familietherapie). De auteur laat niet na evenzeer in te gaan op etnische en socioculterele aspecten, genderaspecten, werkbegeleiding en de differentiële diagnostiek en eventuele comorbiditeit met andere psychiatrische stoornissen. Dit laatste vormt trouwens de inhoud van een apart hoofdstuk over comorbid and treatment-refractory adhd. Het boek sluit af met een overzicht van verschillende relevante Amerikaanse websites. Kortom, het is een praktisch en goed leesbaar boek, met veel informatie waar duidelijk een ruime klinische ervaring aan ten grondslag ligt. Soms is er wat veel herhaling, maar het laat je uiteindelijk achter met een goed beeld van wat diagnostiek en behandeling van adhd bij volwassenen inhoudt.

S. Stes