achtergrond De ontwikkeling van de diagnosebehandelingcombinatie (dbc) en de Richtlijn psychiatrisch onderzoek bij volwassenen (Sno e.a. 2004) onderstrepen de noodzaak van zorgvuldige diagnostische procedures.
doel Hoe vindt de diagnosestelling bij ambulante volwassen psychiatrische patiënten in Nederland plaats en wie doet daarbij wat? Wat is de invloed van de setting en de ervaring van de psychiaters?
methode Een vragenlijst met 29 items werd per e-mail verstuurd naar alle 1.312 psychiaterleden van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie van wie een e-mailadres bekend was. resultaten Van de 289 respondenten werden 256 geïncludeerd. Drieëndertig werden niet meegenomen omdat zij niet of slechts in een zeer klein (minder dan 4 uur) dienstverband met volwassen ambulante patiënten werkzaam waren. De steekproef was gedifferentieerd qua werkervaring en werksetting (zoals vrijgevestigd, perifeer of academisch).
conclusie Het diagnostisch onderzoek van ambulante volwassen patiënten wordt niet op standaardwijze verricht. Vraagstelling en werksetting is vaak bepalend voor vorm (duur, door wie) en inhoud (welke diagnostische handelingen) van het onderzoek. Niet-psychiaters spelen een belangrijk rol in het proces van de diagnostiek. Cijfers zullen worden gepresenteerd over wie wat doet bij het diagnostisch onderzoek en over de invloed van de setting en ervaring op het verloop van het diagnostisch proces.