De richtlijncommissie psychiatrische rapportage in het strafrecht presenteert na verschillende conceptrondes een eerste versie van haar tekst. Graag benut zij het forum van een discussiegroep op het voorjaarscongres om input van belangstellende leden te krijgen.
De Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie publiceerde enkele jaren geleden een (algemene) richtlijn voor psychiatrische rapportage. Deze bleek op een aantal punten niet aan de sluiten bij de specifieke strafrechtelijke onderzoeks- en rapportagepraktijk en -problematiek. Daarnaast is er de richtlijn psychiatrisch onderzoek. De nieuwe richtlijn sluit hierbij en bij de bovengenoemde aan maar specificeert voor het onderzoek in strafrechtelijke context. De zoektocht naar (buitenlandse) onderzoeksliteratuur leverde een bescheiden resultaat op. Bovendien is het veld van de forensische psychiatrie de laatste jaren, mede onder druk van veel publieke aandacht, sterk in beweging.
Mogelijke discussievragen zijn: Welke posities moeten rapporterende psychiaters, niet alleen individueel maar ook als beroepsgroep, innemen in deze ontwikkelingen? Wat kan een richtlijn daarin betekenen voor de beroepsgroep zelf, maar ook voor de 'buitenwereld' die met deze rapportages moet handelen? Wat zijn expliciet de punten die men in de richtlijn wil zien?