Bij de start van het project trof men in de kliniek Vasaros nog een op sovjetleest geschoeide inrichtingspsychiatrie aan, waarbij de patiënt in een gesloten afdeling op meerpersoonskamers in bed wordt gestopt en vervolgens gewacht wordt tot de medicatie zijn werk heeft gedaan. Het psychosociaal rehabilitatieteam kreeg de uitdagende taak om de patiënt weer uit bed te krijgen, rehabilitatiegerichte trainingsgroepen te starten en bovendien ook nog psycho-educatie voor familieleden op te zetten. Er wordt verslag gedaan van de belemmerende en bevorderende factoren in het rehabilitatiegericht werken, hoe gestart is met het werken met enkele patiënten, en het enthousiasme waarmee de westerse methodieken ontvangen zijn.