achtergrond Er is weinig bekend over de manier waarop volwassen met autisme redeneren, terwijl we in het dagelijks leven veel gebruikmaken van allerlei vormen van redeneren. Zo wordt tijdens communicatie veel niet letterlijk gezegd en vraagt dat om inferenties over wat de spreker nu precies bedoelt. Daarnaast vraagt redeneren flexibiliteit: we moeten open blijven staan voor uitzonderingen op regels, zonder dat dit ons belemmert in ons handelen.
methode In dit onderzoek worden genoemde aspecten onderzocht aan de hand van pragmatische inferenties (implicaturen) en een redeneertaak. Daarvoor zijn antwoordpatronen en reactietijden van een groep van dertig hoogfunctionerende volwassenen met autisme vergeleken met een controlegroep.
resultaten De eerste resultaten wijzen erop dat hoogfunctionerende volwassenen met autisme evenveel pragmatische inferenties maken in de taak als de controlegroep. Analyse van de reactietijden zal uitwijzen of de verwerking van pragmatische inferenties op dezelfde manier verloopt of anders.
conclusie De voorlopige resultaten van de redeneertaak laten zien dat personen met autisme moeite hebben met het verwerken van uitzonderingen in een redenering.