leerdoel In deze workshop wordt u, van opleider tot aios, uitgenodigd om het verband tussen klachten, het verhaal van de patiënt en diens non-verbale communicatie gericht te onderzoeken. Aan de hand van oefeningen uit de Pessomethode, leert u om wat de patiënt u vertelt, effectiever te verbinden met wat u waarneemt.
Psychische problemen hebben vaak een lichamelijke dimensie. Dat zien we in de spreekkamer. Een patiënt voelt een brok in de keel en onderdrukt met moeite een huilbui. We zíen het begin van de remissie van een depressieve episode nog vóór we de patiënt erover horen. Emoties worden vooral lichamelijk beleefd en geuit. Ook de observatie van de ontwikkeling van jonge kinderen toont aan dat de identiteitsvorming een lijfelijk proces is. Betekenisvolle ervaringen zijn op jonge leeftijd in beweging, lichamelijk contact en zintuiglijkheid opgedaan.
De consequentie hiervan voor de dagelijkse behandelpraktijk is echter gering. Meestal staat het gesproken woord in de spreekkamer centraal, ook wanneer het om ervaringen gaat die zintuiglijk en lijfelijk zijn. Hoe de patiënt zijn of haar verhaal non-verbaal communiceert, vormt dan ook een weinig systematisch onderdeel van de psychiatrische of psychotherapeutische observatie en training.
Een praktische onderzoeksmethode uit de Pesso-psychotherapie helpt de behandelaar in dialoog met de patiënt gericht non-verbale boodschappen aandacht te geven. Daarmee wordt de samenhang tussen klachten, lichamelijk beleven, emoties en verhaal herstelt, zodat de patiënt beter greep krijgt op de problemen in het dagelijks leven. Aan de hand van korte inleidingen en praktische oefeningen ervaart u de effectiviteit van de werkwijze.