leerdoel Theoretisch: de uitgangspunten van de korte-termijn-groepspsychotherapie; de samenstelling van een ipt-g; de fasen in een ipt-g; de thema's die spelen in een ipt-g; de specifieke technieken in een ipt-g. En praktische vaardigheden oefenen: door middel van een simulatie van een ipt-groepszitting met het toepassen van een sociogram.
Bij interpersoonlijke psychotherapie (ipt) in groepen (G) worden de vier focussen van de ipt toegepast in een ambulante kortdurende groepstherapie (Wilfley e.a. 2000). ipt is een kortdurende individuele psychotherapie, die door Klerman e.a. (1984) is ontwikkeld. In Nederland is het een van de evidence-based methoden voor de behandeling van depressie, die steeds vaker wordt opgenomen in de zorgprogramma's voor stemmingsstoornissen (Snippe 2003). Uit onderzoek blijkt dat ipt ook effectief is bij de behandeling van andere psychiatrische ziektebeelden. Enkele voorbeelden zijn: eetstoornissen, alcoholmisbruik en de post-traumatische stresssstoornis.
Bij de keuze voor ipt is er sprake van een stressvolle gebeurtenis, die de aanleiding is voor het (weer) krijgen van een depressie. Een belangrijk onderdeel van deze vorm van psychotherapie is het werken met een focus. Er zijn vier verschillende focussen: rouw, interpersoonlijk conflict, rolverandering en interpersoonlijk tekort.
Voor de groepstherapie wordt de focus in drie individuele voorbereidende gesprekken vastgesteld. De groepstherapie is semigestructureerd. In de beginfase wordt de structuur aangeboden door middel van een kennismakingsoefening, psychoeducatie en het gebruiken van een sociogram. Naarmate de groep vordert wordt er steeds meer groepsdynamisch gewerkt.