De depressieve stoornis en lichamelijke ziekten blijken onlosmakelijk met elkaar verbonden. Veel lichamelijke aandoeningen gaan gepaard met een verhoogd risico op het ontwikkelen van een depressie en omgekeerd verhoogt een depressie de kans op het ontwikkelen van lichamelijke pathologie. Hoewel deze bidirectionele relatie tegenwoordig nagenoeg unaniem wordt onderkend, staat de behandeling van depressie bij mensen met lichamelijke aandoeningen nog in de kinderschoenen. In deze parallelsessie wordt achtereenvolgens besproken: de uitkomst van twee parallel uitgevoerde randomized controlled trials (rct's), gericht op de preventie en behandeling van depressie bij mensen die met een heupfractuur zijn opgenomen in het algemeen ziekenhuis; de detectie van depressie in het algemeen ziekenhuis inclusief de methodologie van een rct ter behandeling van geïdentificeerde depressies; en tot slot de diagnostiek en behandeling van lichamelijk onverklaarde klachten bij ouderen. Bij alle genoemde behandelingen die besproken worden is de cognitievegedragstherapie het referentiekader van waaruit de behandeling is opgezet.