achtergrond Psychiatrische aandoeningen kunnen gepaard gaan met bewegingsstoornissen, zoals stereotypieën bij schizofrenie en katatonie bij depressie. Ook kunnen bewegingsstoornissen primair het ziektebeeld zijn, zoals bij psychogene bewegingsstoornissen, of een gevolg zijn van de medicamenteuze behandeling, zoals bij acathisie, parkinsonisme, tardieve dyskinesie en tardieve dystonie.
doel Leren herkennen en differentiëren van bewegingsstoornissen in de psychiatrie. methode Aan de hand van verschillende video's worden in interactie met de zaal de symptomen, de differentiële diagnostiek en de behandeling besproken.
resultaten Aan de orde komen patiënten met psychogene, acute en tardieve bewegingsstoornissen, en patiënten met stereotypieën en katatone beelden (Van Harten 2005). Er is specifiek aandacht voor de last die bewegingsstoornissen geven tijdens dagelijkse activiteiten. Denk bijvoorbeeld aan koffiedrinken met trillende handen of praten met een tong die telkens vanzelf beweegt of uit de mond komt. Ook zijn bewegingsstoornissen in sociaal opzicht vaak een belemmering. Ze vallen op en patiënten (of hun familieleden) schamen zich er vaak voor.
conclusie Bewegingsstoornissen die gerelateerd zijn aan psychiatrische stoornissen of geïnduceerd zijn door medicijnen komen regelmatig voor en hebben een grote impact op het sociale en soms fysieke functioneren van psychiatrische patiënten.