Albanië is een intrigerend land, dat tot 1991 volstrekt van de buitenwereld was afgesloten. Het communisme, dat bijna vijftig jaar de dienst in dit land heeft uitgemaakt, heeft ook de psychiatrie diepgaand beïnvloed. Die invloed is tot op de dag van vandaag waarneembaar (destructie) en voelbaar (paranoia). Nu komt u uit Nederland en wilt u aan de schrijnende omstandigheden iets gaan doen. Heeft dat kans van slagen? Waar loopt u tegenaan? In deze presentatie, gebaseerd op veertien jaar ervaring met de Albanese psychiatrie, wordt antwoord gegeven op deze en andere vragen, zoals: Met wie doe je zaken? Zijn de mensen met wie je gisteren sprak er vandaag ook nog? Is men serieus geïnteresseerd in steun vanuit het buitenland of wil men er in de eerste plaats zelf beter van worden? Hoe zou de psychiatrie in Albanië er idealiter moeten uitzien? Kan Nederland zich daar presenteren als gidsland? Misschien. Een voorbeeld: Albanië heeft de Nederlandse Wet bijzondere opnemingen psychiatrische ziekenhuizen (Bopz) in het Albanees vertaald en in het rechtssysteem opgenomen. Maar dan… In deze lezing wordt u, mede aan de hand van beeldmateriaal, geïnformeerd over de brede marges tussen theorie en praktijk in Albanië.