Verschillende onderzoeken wijzen uit dat depressie geassocieerd is met verlaagde parasympathische en verhoogde sympathische activiteit (verhoogde hartslag (hs) en verlaagde hartslagvariabiliteit (hsv)). Deze associatie is echter nog nooit onderzocht in een groot cohort. Dit onderzoek onderzoekt hs en een maat voor hsv (root mean square successive difference, rmssd) in een groot volwassenencohort met personen met en zonder depressie (major depressive disorder (mdd)). Crosssectionele data zijn van 1.084 personen (18-65 jaar) van het lopende longitudinale cohortonderzoek nesda. Autonome functie werd gemeten met behulp van 3 uurs-ecg en thorax-impedantie-registratie, gedurende een gestandaardiseerd interview. Psychiatrische diagnoses werden vastgesteld volgens dsm-iv-criteria (Composite International Diagnostic Interview (cidi)). Er werden drie mdd-groepen onderscheiden: een huidige mdd-groep (n = 375), een niet-huidige lifetime-mdd-groep (n = 357) en een controlegroep zonder mdd-symptomen/-diagnose of angststoornissen (n = 352). De gemiddelde leeftijd van het cohort was 42,0 jaar en 67% was vrouw (geen groepsverschillen). Na correctie voor leeftijd, geslacht en opleidingsniveau, verschilde de hs niet tussen de 3 groepen (p = 0,86). rmssd verschilde echter wel tussen de groepen (p = 0,012). De controlegroep had een hogere rmssd (gemiddelde ± sd: 34,8 ± 0,8ms) dan de mdd-lifetimegroep (33,2 ± 0,8ms) en de mdd-huidig-groep (31,3 ± 0,8ms). Data van dit cohortonderzoek bevestigen dat mdd geassocieerd is met verlaagde hartslagvariabiliteit.