Met de toegenomen mogelijkheden om autisme al in de voorschoolse periode te herkennen en te diagnosticeren, is de laatste jaren ook een groeiende behoefte ontstaan aan behandelmogelijkheden voor jonge kinderen met autisme. Er zijn tegenwoordig verschillende behandelmethoden en -technieken beschikbaar. Maar het is duidelijk ge- worden dat geen enkele benadering 'de beste' is voor alle individuen. Daarnaast is er relatief weinig wetenschappelijk onderzoek op basis van rct-design, naar de effecten van bepaalde behandelstrategieën, voorhanden. Drew e.a. (2002) rapporteerden wel over een (pilot) randomized controlled trial van een oudertrainingsinterventie voor jonge kinderen met autisme, gericht op het stimuleren van sociaalpragmatische vaardigheden, zoals 'joint attention'. De afwezigheid van joint-attentionvaardigheden wordt doorgaans gezien als een kerntekort bij autismespectrumstoornissen en het stimuleren van deze vaardigheden zou sterk van invloed zijn op de taalontwikkeling. De kinderen in de oudertrainingsgroep van Drew en collega's boekten op het gebied van taal bij een follow-up na één jaar inderdaad meer vooruitgang dan de kinderen in de controlegroep, hoewel met de nodige methodologische kanttekeningen. In mei 2004 is op basis van het onderzoek van Drew e.a. bij Karakter ucn een grootschaliger onderzoek (rct) gestart naar de effecten van een dergelijke oudertraining.