Als men de naam Michel Hersen op Google Scholar intypt, verschijnen binnen 0,07 seconden 468 publicaties waaraan hij heeft meegewerkt. Voor de helft bestaan deze publicaties uit boeken en voor de andere helft uit wetenschappelijke artikelen op het gebied van de toepassing van de cognitieve gedragstherapie.
Dit boek gaat in op een belangrijk onderdeel van deze vorm van psychotherapie: het meten van gedrag en van gedragsverandering. Het boek is verdeeld in drieën. Het start met een algemeen inleidend gedeelte dat ingaat op de achtergronden van zelfrapportageschalen en beoordelaarsschalen. Daarna volgt een deel dat een samenvatting geeft op het gebied van het evalueren van specifieke stoornissen, zoals angststoornissen, affectieve stoornissen, eetstoornissen, middelenafhankelijkheid en de borderline persoonlijkheidsstoornis. Het laatste deel ten slotte bevat capita selecta op het gebied van het meten van gedrag, zoals ethische aspecten en gedragsneuropsychologie.
De achtergrond van Hersen verraadt zich door een systematische opbouw van de hoofdstukken uit deel 2. Hierdoor heeft dit boek onder zijn redactie een uniformiteit gekregen die nogal eens ontbreekt bij boeken waarvan de hoofdstukken door verschillende auteurs geschreven zijn. Ieder hoofdstuk bevat klinische voorbeelden, waardoor de toepasbaarheid van deze evaluaties in de praktijk duidelijk wordt. Deze casus nodigen de lezer uit om metingen te gaan gebruiken bij behandelevaluaties.
Of clinici (lees: psychiaters) op basis van dit boek meetinstrumenten zullen gaan gebruiken is de vraag. Het boek is voornamelijk voor en door psychologen en psychotherapeuten geschreven. De beschreven behandelingen die geëvalueerd worden, zijn voornamelijk psychotherapeutisch van aard. Ook zullen weinig psychiaters zich herkennen in de wijze waarop in het boek diagnostiek beschreven wordt. Dit gebeurt namelijk vooral aan de hand van meetinstrumenten. Anderzijds kunnen psychiaters met dit boek lering trekken uit de beschreven praktijkvoering van psychologen. Wanneer men zijn praktijkvoering meer systematisch wil laten verlopen aan de hand van metingen bij patiënten, biedt dit boek een goed uitgangspunt. Ook kan men zich voorstellen dat het boek een handreiking kan geven aan collega's die bijvoorbeeld denken aan een kwaliteitsproject waarin men aan de hand van metingen wil aantonen dat patiënten door de gegeven behandeling verbeteren of genezen. Of het boek in de psychiatrische klinische praktijk gebruikt gaat worden of niet: voor wetenschappelijke bibliotheken met een verzameling op het gebied van de psychologie/ psychiatrie is dit boek een must.

A.J.L.M. van Balkom