De Duitse versie van dit boek, Die Wanderung, besprak ik eerder in dit tijdschrift (Hodiamont2004) als een document humain van een gedreven sociaal psychiater. Petry heeft dit boek geschreven met de expliciete bedoeling bij te dragen aan de destigmatisering dan wel de empowerment van chronische psychiatrische patiënten. Een brede visie noemt hij essentieel voor het hulpverleningsproces: 'niet een houding vanuit een op psychopathologie ingeperkt beeld, maar een houding vanuit een mensbeeld dat de patiënt ook een medeburger is.' Petrys benadering is door Van Dantzig 'hoogwaardige chronische psychotherapie' genoemd en kan worden opgevat als een pleidooi tegen elke vorm van reductionisme in de psychiatrie. De Nederlandse vertaling maakt het boek weliswaar toegankelijk voor een breder publiek, maar dat gaat soms ten koste van bepaalde gevoelsnuances. Zo wordt die Wanderung vertaald als 'onderweg', een kwalificatie die mijns inziens onvoldoende recht doet aan de jarenlange en moeizame zwerftocht door de psychiatrie en het uiteindelijke thuiskomen. Odyssee was wellicht een betere term geweest. Mutatis mutandis geldt hetzelfde voor het noodlotgeladen woord Schicksal dat neutraal vertaald wordt als 'levensloop'. Een en ander doet echter niets af aan de behartigenswaardige boodschap van het boek.

P.P.G. Hodiamont