Dit boek gaat over het rouwproces dat patiënten en hun familieleden doormaken bij de confrontatie met het lijden aan schizofrenie. Dat dit rouwproces niet altijd herkend en erkend wordt, eist volgens de auteur zijn tol en kan het herstelproces belemmeren of tot stilstand brengen. Met dit boekje, bestemd voor patiënten en hun naasten, wil de auteur de overgang van onbewust naar bewust rouwen bevorderen. Het boek neemt het onderzoek van de auteur ('schizofrenie als traumatisch verlies: het belang van rouw') als uitgangspunt. Naast informatie en citaten uit de literatuur worden ook heel wat uitspraken van patiënten zelf en van hun familieleden vermeld. De verschillende rouwreacties en de gevoelens die met een rouwproces gepaard gaan, worden gepresenteerd en besproken, en er worden tips en oefeningen gegeven om hier doorheen te groeien, om de 'treurarbeid' te bevorderen. De grote verdienste van dit boek is dat hier expliciet aandacht gegeven wordt aan het rouwproces bij het lijden aan schizofrenie. Patiënten en hun familieleden worden aangemoedigd het onder ogen te zien, te delen met anderen en er iets mee te doen. Het uiteindelijke doel hiervan is het komen tot acceptatie en het uitbouwen van een nieuwe levenswijze die rekening houdt met de realiteit van het lijden aan schizofrenie. Hoewel dit boekje een gids wil zijn voor patiënten en hun familieleden, meen ik, zoals de auteur, dat het aangewezen is dit hele rouwproces niet alleen door te maken, maar dit te delen met een vertrouwenspersoon of een hulpverlener, bij deze laatste individueel of in groep. Dit boek kan zeker aanbevolen worden aan patiënten en hun naasten, maar volgens mij juist ook aan hulpverleners. Het kan hen stimuleren voldoende aandacht en zorg te besteden aan deze belangrijke maar in de hulpverlening dikwijls verwaarloosde aspecten van het lijden aan en onder schizofrenie.

M. Eneman