De afgelopen jaren is adhd (aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit) niet alleen in de wetenschappelijke literatuur, maar ook in de andersoortige media een topic. De zoekmachine Google geeft meer dan 191.000 referenties in het Nederlands, voor schizofrenie zijn het er 85.500. Het is evenwel zeer uitzonderlijk dat men een 'getuigenis' vindt van een jongere over wat adhd voor hem of haar betekent en hoe hij of zij ermee volwassen wordt. Het boek van Benjamin Polis, een Australische jongeman van negentien jaar, is er een voorbeeld van. Het verscheen oorspronkelijk in het Engels onder de titel Only a Mother could love him - my Life with and Triumph over adhd (Polis 2004). In het eerste deel vertelt hij zijn ontwikkelingsverhaal, zijn schoolloopbaan (zes lagere scholen), de familiedrama's en andere drama's en de soms tragisch falende hulpverlening. In het tweede deel vertelt hij over zijn zoektocht naar strategieën om met adhd toch succesvol te zijn. Hij geeft zeer concrete tips voor ouders, leerkrachten en artsen. Het boek is erg aantrekkelijk en onderhoudend geschreven. Het is aan te bevelen voor al wie te maken heeft met jongeren die geconfronteerd worden met adhd. Alhoewel het boek 191 bladzijden telt, zou het mij niet verbazen als jongeren met adhd dit boek kunnen lezen. Het is immers niet een chaos van saaie woorden, maar een verhaal waarin ze zich kunnen herkennen, een verhaal dat zin heeft. Dit laatste is volgens Benjamin een belangrijke voorwaarde om te kunnen (leren) lezen als je adhd hebt.

.

D. Deboutte