Er wordt nog weinig aandacht besteed aan betekenisverlening in onze postmoderne samenleving, aldus de auteur van dit boek. Betekenis voor het lijden dat schizofrenie teweegbrengt, zal door dit hele boek heen worden gezocht in het geloof. Voorwaar geen eenvoudige opdracht.
In het eerste deel komen verschillende mensen aan het woord die beschrijven hoe schizofrenie hun leven overhoop haalde: vier patiënten, twee familieleden en een dominee. In het tweede deel wordt eerst een beknopte beschrijving gegeven van het ziektebeeld. Dan volgt een overzicht van de plaats die waanzin binnen de samenleving kreeg gedurende de geschiedenis. De bijbel, de klassieke oudheid en de Middeleeuwen worden kort besproken. Ten slotte wordt de betekenis van het huidig begrip 'bezetenheid' vergeleken met de vroegere ideeën.
Over de teneur van dit boek spreken zonder mensen voor het hoofd te stoten, is niet makkelijk. De worsteling met de demonische visie op bezetenheid - 'het is mij bepaald niet duidelijk of het kwaad het meer voorzien heeft op psychiatrisch zieke mensen, dan op de mensen in het algemeen (p. 152)' - werkt voor mij, postmoderne mens, bevreemdend. Het is moeilijk te vatten hoe dit kan bijdragen tot een beter begrip, verwerking, laat staan behandeling van de ziekte.
Ik ben dan ook niet echt overtuigd van de zin van dit boek. Niet in het minst omdat zowel de casussen als de hoofdstukken over het ziektebeeld weinig bijdragen aan de bestaande schizofrenieliteratuur.

 

J. Van Hecke