Stern is een van de weinige echte babywatchers. In de jaren zestig begon hij met het op video gebaseerde microanalytisch onderzoek van de infantmoederrelatie. Zijn werk betekende en betekent een belangrijke en vernieuwende bijdrage voor de ontwikkelingspsychologie en de psychotherapie.

In zijn eerste boek, The First Relation (1977) geeft hij een eerste empirische basis voor de drie belangrijke inzichten die hij ontwikkelde. Het eerste inzicht is dat het voor het begrijpen van de baby, de moeder en de relatie noodzakelijk is hen te observeren in 'natuurlijke' interacties. Alleen dan en daar kan men de brede range en de ontwikkeling van hun capaciteiten zien. Het tweede inzicht is deels het gevolg van het eerste. Het begrijpen, het observeren van de infant-moederinteractie veronderstelt een nieuwe methodologie, aangepast aan de non-verbale wereld van de infant- moederinteractie. Het derde inzicht betreft de noodzaak te beschikken over een concept over de betekeniskern van de infant-moederinteractie. Stern ontwikkelde hiervoor het concept van de mutual regulation. Een breed scala van zowel moederlijk gedrag als infantgedrag kan immers begrepen worden als wederzijdse pogingen van emotionele regulatie en gedragsregulatie.

Op basis van deze uitgangspunten en het daaraan verbonden onderzoek veranderde de focus van zijn werk van objectieve beschrijving van de infant-moederrelatie naar de wijze waarop de baby deze interacties integreert tot mentale schema's - representaties. De eerste resultaten van deze zoektocht leidden in 1985 tot de publicatie van The Interpersonal World of the Infant en van Diary of a Baby in 1990.

In The Motherhood Constellation (1995) schenkt hij op basis van dezelfde inzichten aandacht aan de ontwikkeling van de mentale schema's, representaties, van de andere partij in de interactie: de moeder. Hij introduceert de terminologie van 'schema's van zijn met' als concept ter beschrijving van de geïnternaliseerde representaties van de moeder bij de diverse interacties met de baby. Daaraan verbonden is de idee dat deze schema's niet alleen gevoed worden door de baby zelf, maar ook door de ervaringen van de moeder als kind van haar moeder.

In de visie van Stern wordt de internal world of objects - de mensen - gevormd op basis van herhaalde interactieve ervaring. Dit staat in schril contrast met de traditionele psychoanalytische visie dat het meeste van de internal world of objects gebaseerd is op fantasie … De nieuwste inzichten met betrekking tot neurobiologische ontwikkeling en leren ondersteunen echter eerder de visie van Stern.

Het is een zeer goede zaak dat dit boek opnieuw te verkrijgen is. Het hoort thuis in de bibliotheek van iedereen die werkzaam is in de geestelijke gezondheidszorg.

D. Deboutte