Nu zou ik moeten eindigen met: samenvattend kan gezegd worden dat de electro-encephalografie een bepaald perspectief voor de psychiatrie heeft geopend. Dat is me niet mogelijk. Het perspectief dat echter wordt geboden is, dat er een denkwijze is ontstaan — overigens nog lang geen gemeengoed, en nog erg primitief — die een schakel kan zijn tussen neurophysiologische gegevens en psychiatrische ziektebeelden en wel door middel van het begrip regulatie, waarbij ik deze twee fenomenen wil onderscheiden:
1. het actieniveau, en het verloop hiervan,
2. de dissociatie van de regulatie.
En ik meen, dat deze begrippen een stimulans vormen voor het verder speuren naar de etiologie van de psychiatrische ziektebeelden en zullen bijdragen tot een nader begrip van de ons toevertrouwde zieken.