achtergrond Psychiatrische patiënten die een covid-19-infectie doormaken, zijn onderhevig aan een dubbel stigma. Klinische zorg voor psychiatrische patiënten is fundamenteel verschillend van die voor somatische patiënten, ook wat betreft het risico op infectie.
doel De tekortkomingen van de Vlaamse ambulante geestelijke gezondheidszorg tijdens de covid-19-pandemie illustreren parallel aan de maatschappelijke lockdown sinds 18 maart 2020.
methode Recente literatuur over de relatie tussen de covid-19-pandemie, andere pandemieën en psychiatrische aandoeningen combineren met eigen ervaringen en die van collega’s in het werkveld, tezamen met de bevindingen van het Vlaams patiëntenplatform over de uitgestelde zorg.
resultaten Vanuit verschillende gremia werd gesteld dat niet-dringende consultaties uitgesteld dienden te worden vanaf de lockdown. Het doorzettingsvermogen in de Vlaamse klinische psychiatrie staat in schril contrast met het terugtrekgedrag van vele ambulante zorgverleners. Een voorbereiding op een dergelijke crisis op het gebied van de mentale gezondheid is essentieel.
conclusie Het is erg onverstandig geweest om alle niet-dringende consultaties te laten schrappen door psychiaters en psychologen. Bovendien druiste deze actie in tegen de ethische principes van goede zorg. Zonder geestelijke gezondheidszorg is er geen volksgezondheid.