Dit boek betreft de vierde editie van het Engelstalige handboek voor interpersoonlijke psychotherapie (ipt). Eerdere uitgaven verschenen in 1984, 2000 en 2007, waarna in 2011 ook een Nederlandse variant op de markt kwam. De auteurs zijn de grondleggers van de behandeling. Weissman schreef de laatste 3 versies met psychiater Markowitz. Hij zette de methode in binnen de ziekenhuispsychiatrie (bij patiënten met hiv of met kanker) en ontwikkelde een protocol voor dysthymie. Psychiater Klerman staat postuum op de auteurslijst. Ipt heeft als doel depressie te verminderen door het interpersoonlijke contact te verbeteren. Dat werkt met name als er voor de depressie een life-event was. De laatste tien jaar werd onderzocht welke elementen van de behandeling effectief zijn en welke patiëntengroepen het meest profiteren. Er is succesvol geëxperimenteerd met het verkorten van de toch al kortdurende behandeling waarin het maximale aantal sessies vooraf vaststaat, het inzetten van de behandeling in de eerste lijn of preventief, het verbeteren van de scholing van behandelaars, telepsychiatrie, internettoepassing en zelfhulp.

De indicaties voor ipt zijn ten opzichte van de vorige editie uitgebreid voor comorbide depressies bij de borderlinepersoonlijkheidsstoornis, stoornis in alcoholmisbruik en -afhankelijkheid (bij vrouwen) en posttraumatische stressstoornis. Er is aanzienlijk wat evidentie bijgekomen op het gebied van de socialeritmevariant van ipt bij de bipolaire stoornis (ipsrt), vooral type I en in mindere mate ook type II, de behandeling van eetbuistoornissen, peripartumdepressie en het inclusief behandelen van familie en mantelzorger bij adolescenten en ouderen.

Een sterk punt van het handboek is dat het niveau van evidentie per stoornis en per protocol met 0 tot 4 sterren wordt aangeduid, afhankelijk van de score van de behandeling in vergelijking met de beschikbare hoeveelheid kwalitatief vergelijkend onderzoek (minstens 2 kwalitatief goed uitgevoerde gerandomiseerde gecontroleerde trials).

Het handboek biedt een beknopte update van de evidentie en toepassingsgebieden van ipt. Dat is vooral een nuttig opfris- en naslagwerk voor de ervaren behandelaar of indicatiesteller. Om artsen in opleiding en andere beginners de behandeling aan te leren, blijft toch de Engelstalige versie van het handboek uit 2000 het geschiktst. Deze versie geeft met 488 pagina’s veel meer uitleg, afbakening en praktische handvatten. Helaas werd deze versie nooit in het Nederlands vertaald.

J. Godschalx-Dekker, supervisor NV-IPT en ziekenhuispsychiater, Haarlem