achtergrond Onveilige gehechtheid en moeite met mentaliseren komen vaak voor bij patiënten met een eetstoornis, en hangen mogelijk samen met hun symptomen en gebrek aan autonomie.
doel Zicht krijgen op de rol van gehechtheid en mentaliseren in het beloop van anorexia (an) en bulimia nervosa (bn).
methode Patiënten met an en bn werden bij de start van behandeling, 1 jaar later en 1,5 jaar later, onderzocht op gehechtheid en mentaliserend vermogen in relatie tot eetstoornissymptomen, comorbiditeit en autonomie. De metingen bij de start werden vergeleken met die van personen zonder eetstoornis.
resultaten Onveilige gehechtheid en een laag mentaliserend vermogen kwamen meer voor bij patiënten dan bij controlepersonen, en hingen samen met een borderlinepersoonlijkheidsstoornis en/of zelfverwondend gedrag. Veilige gehechtheid nam toe in 1 jaar van behandeling. Herstel van de eetstoornis na 1 jaar ging gepaard met een hoger mentaliserend vermogen en toegenomen autonomie. Een laag mentaliserend vermogen bij aanvang van de behandeling bleek het voortduren van de eetstoornis 1,5 jaar later te voorspellen.
conclusie Goed mentaliseren hangt samen met verbetering van een eetstoornis. Onderzoek naar het effect van mentalization-based treatment bij patiënten met een eetstoornis, met of zonder comorbide borderlinepersoonlijkheidsstoornis, wordt aanbevolen.