Het boek is een praktijkhandleiding voor beoefenaars van psychotherapie vanuit de optiek van het systeemdenken. Veel nadruk legt de auteur op het op dié wijze van omgaan met cliënten waarbij de laatste een goed inzicht krijgen in eigen mogelijkheden en zelf strategieën kunnen ontwikkelen om zich - samen met anderen, zoals ouders/opvoeders - te bevrijden uit beperkende, verengende manieren van leven die in veel gevallen te maken hebben met eigen beperktheden, samen met vastgelopen processen binnen sociale systemen. Veel wordt verhelderd aan de hand van voorbeelden waarbij de nadruk ligt op oplossingsgerichtheid. Theorie wordt beknopt, maar helder weergegeven. Het gepresenteerde zal in veel praktijken toepasbaar en nuttig zijn. Toch roept het boek bij mij ook vragen op: 'Is het allemaal wel zo mooi?' 'Worden alle weerstanden wel effectief behandeld door positieve bekrachtiging?' Wat het laatste betreft: het ondersteunende antwoord op weerstand, verzet, in therapie wordt soms zó stellig gepresenteerd dat het opgelegd pandoer lijkt. Dit ondersteunende antwoord is eigenlijk interpretatie van de weerstand en vraagt ook om verdere doorwerking, validatie bij de cliënt. Er wordt niets over effectonderzoek vermeld. Wellicht dat dit ook wat relativerende en verhelderende kanttekeningen op het hoofdthema van het boek zou kunnen geven. Het boek biedt iets van een panacee, waarin voor ieder wat wils is te vinden op therapeutisch gebied. Ik meen dat expertise bij de psychotherapeut, zoals weet hebben van psychiatrische stoornissen en de daaraan gekoppelde adaptatiestijlen, onmisbaar is om dit, zeer bruikbare, vademecum goed te kunnen benutten.

C. Janzing