In dit artikel worden de mogelijke redenen genoemd waarom in Nederland de verstandhouding tussen magistratuur en de forensische rapporteurs er een is van wederzijds begrip in plaats van rivaliserend en competitief, zoals dat elders vaak het geval is. Met vignettes wordt geillustreerd hoe de magistratuur de ontwikkelingen in de gedragswetenschappen op de voet volgde. Dat is niet het geval bij de huidige wetgeving, die weer lijkt uit te gaan van dichotomieen, zoals: iemand is vrijwillig in de psychiatrie opgenomen en indien hij dat niet luid en duidelijk kenbaar kan maken, is hij dus onvrijwillig opgenomen. De psychiatrie loopt het gevaar door zulke onrealistische juridisering door de wetgever buiten spel te raken.